AP, 1965 seçimlerinden muhtıraya kadar olan periyotta tek başına iktidardaydı. Muhtıradan sonra, demokrasiye geçilen 1973’ten darbeye kadar olan yedi yılın beş yılında iktidardaydı. Demirel bu dönemde, 1979 yılında kurduğu azınlık hükümeti dışında, koalisyon hükümetleri kurdu. Zaten 1961 anayasasının getirdiği vesayetçi kurumlar, Demirel liderliğindeki AP’nin hareket alanını kısıtlıyordu. Koalisyon hükümetleri kısıtlı alanı daha da daralttı. Terörün yoğun olduğu yetmişli yıllarda, AP hükümetleri, olumsuz koşullara rağmen, yüksek büyüme oranları yakaladılar. Millete hizmete inatla devam ettiler. Rakamlar yalan söylemez.

Elektrik enerjisinde, 1965 senesinde 4 milyon 952 bin kilovat saat olan üretim 1980’de 23 milyon 286 bin kilovat saate yükseldi, yani 70 arttı. Kalkınmanın temel göstergelerinden biri, birey başına düşen elektrik tüketimidir. 1950 yılında 33 kilovat saat olan kişi başına tüketim, 1960’da 87 kilovat saate, 1980 ‘de 459 kilovat saate yükseldi. Fevkalade yüksek olan artışın başlıca nedeni köylere elektrik götürülmesidir. AP iktidara geldiğinde 35 850 köyün sadece 375 tanesinde elektrik vardı. 1980 yılında elektrik olan köy sayısı 18 345’ti. Köylü nüfusun �’ine elektrik ulaştırılmıştı. AP, elektrifikasyonda, kalabalık olan köylere öncelik veren, doğru stratejiler uyguladı.

1965 senesinde 464 milyon dolar olan ihracat 1980’de 2,9 milyar dolara çıkarılarak 6 kat arttırıldı. İhracat içindeki sanayi mallarının payı ’dan, 6’ya çıktı. 1965 yılında, 800 bin ton olan kimyasal gübre kullanımı, 1980 yılında 7,5 kat artarak 6 milyon tona ulaştı. 1965 yılında gübre üretimi 300 bin tonken, 1980’de 4 milyon ton olmuştu. Kütahya, Samsun,........

© Habererk