Özlemin bitişidir.

Rüyanın sona ermesidir.

Dosta kavuşuştur.

Aslına dönüştür.

Hasret mi desem, özlem mi desem, yoksa bu bir gurbet mi desem? İnsan doğar, ölmek için.

Ölüp de dirilmek için. Doğuştan başlar bu hasret. Yanar, tutuşur, dili yok söyleyemez, ağlamaya başlar. Sanırlar ki açlığından ağlar. Duyanlar da aç olduğunu düşünürler. Ağzına meme verirler. Memeye kavuşan sanır ki hasret bitti.

Ama bitmez ki. Bir müddet sonra o hasret yüreğinde alev alev devam eder. Büyüdükçe hasret de büyür. Artarak devam eder.

Özlediği her şeye........

© Habererk