Düşünme seferberliği başlatmalıyız.

İnsanoğluyla ayaküstü, hikmet içeren bir muhabbet dahi, bir nevi düşündürtmedir. Yaşanmış kıssalardan bahsedilerek, ibret alınması sağlanabilir. Somut ile soyut arasında kıyas yapılabilmesini sağlayabilirsek, hakikatlerin bir bir idrak edilmesinin önü açılır.

Günümüzde insanlar, Wc sınırları içerisinde düşünüyor oldu. En azından metrodayken, uçaktayken, otobüsteyken, yürürken, birini beklerken, gülünç ama televizyon reklamları molasında düşünebilmeliyiz.

Hız ve haz çağında, gürültüler arasında kalıp düşünemiyoruz. İnsanların artık, Wc'de düşünüyor olmalarından bahsediliyor. Bazıları, müthiş fikirleri orada bulabiliyor. Wc sınırları içerisinde bile, sosyal medyaya girenler varmış. Yani artık, insanımız için düşünme diye birşey, yok denecek kadar azaldı.

Günlük hayatın her türlü gürültüsünden, düşünmeye vakit bulamayanlar, hapishanelerde düşünmeye vakit bulduklarından; Allah'ı, ahireti, ölümü düşünüp, hayatın anlamını sorgulayıp, daha önce de bildikleri aynı zaruri bilgilerle, aynı kişiler hidayete kavuşabiliyor.

Hayatımızda sadece hastahane, hapishane, huzurevleri, düşünme yerleri olarak kaldı. Çünkü hayatımız, gürültüler........

© Haber Gündemim