“Kend'olmak, öz'ü –kendiliği gürleşmeye bırakmak yani ki özgürleşmek demek.

Ne var ki, özgürleşmek bedelsiz olmuyor; kend'olmanın yükünü

yüklenmekle ve teklife muhatap olmakla mümkün olabiliyor ancak.

Özümüz yani kendiliğimiz biz onu yaşarken veya yaşayarak

gürleşmeye bırakabilelim diye bize verilmiş en has imkânımız.

Kendimiz var oldukça ve var olarak kazanıyoruz..."

(Özkan Gözel; Teklif Dergisi Sayı:1)

Modern insan için birçok tanımlama yapılabilir ancak kanaatimce günümüz insanı için yapılabilecek en iyi tespit ve tanımlama; insanın kendini unuttuğu, kendinden uzaklaştığı gerçeğidir. İnsan şaşkındır bugün. Yolunu ve yönünü şaşırmıştır. Kendini görememektedir. Kendini göremediği için de kendini bilmekten, kendini bulmaktan, kendini örmekten uzaktır. Ne yapacağını, hangi yöne gideceğini bilememektedir. İnsan kendini unutmuştur, ruhunu, özünü unutmuştur. Bedeninin ihtiyaçlarını gidermekle yaşam kavgasına girişen insan, ne acıdır ki; ruhunu, gönlünü, özünü unutmuştur. Bugün insan kendini kaybetmiştir. Yitirdiği, unuttuğu, ihmal ettiği insanın kendisidir. Herkesin kendisinden başka her şeye dönüştüğü bir zaman diliminde, insanın kaybettiği kendini araması, kendine yolculuk yapması, kendini bilmesi, kendini hatırlaması hasılı özünü g/örerek öz/ü/gür olması varoluşsal yönüyle hayatiyet arz ediyor.

Kendilik bilinci, insanı dünyada başkalaşmaktan, varoluşun şokundan, yaşadığı gurbetten ve çektiği öz/lemden kurtararak........

© Gazete İpekyol