En sonra söyleyeceğimi en başından ifade etmeye çalışayım.

Modern devletlerin en büyük umudu eğitimdir ve yöneticiler, “makbul yurttaş” üretmek için eğitime büyük umut bağlamış ve yatırım yapmıştır.

Ancak uygulamanın ilk evrelerinde istedikleri gibi giden süreç, eğitim yaygınlaştıkça büyük sorun haline gelmeye başlamış ve işler istediği gibi gitmemektedir.

Bu sebeple ben, eğitim sistemine yüklenen yükümlülüklerin okullaşma ile gerçekleşeceğine inanmanın bir yanılsama olduğunu düşünenlerdenim.

Okullaşma İle insanlar, “düşünen, irade kullanan, tercihlerini yapabilen bireyler yetişeceğine” inandırılmaktadırlar.

Ortaya çıkan sonuçlara baktığımızda mevcut haliyle, müfredat programı, müfredat içine hapsedilen eğitim ve yönetim kadrosuyla okullaşma ve zorunlu eğitim “sürüleşmeyi” sağlama konusunda ortaya çıkan sonuçlar, bilimsel çalışmalar, toplumu refaha ve özgürlüğe taşımakta sağladığı katkıyla elde ettiğimiz veriler kıyaslandığında elde edilen kazanımlardan çok, toplumda açtığı “tahribat ve yıkım” daha yüksektir ve hatta kıyaslanamayacak düzeyde birey ve toplumun; özgürleşmesi, nitelikli meslek edindirmenin kısırlığı, birey ve toplum açısından bakıldığında yüz güldürecek durumda olmadığı gibi aleyhlerine olacak şekilde makas açılmış durumdadır.

Ortaya çıkan sonuçta eğitim çalışanlarının kabahati yok denecek durumdadır.

Onlar, akademik eğitim ve sınava endeksli sistemde öğrencilerini bir adım öne çıkarmak için “ezberci test sistemine” göre davranış ve........

© Enpolitik