Türkiye’de ve hatta İslam dünyasında, din eğitimi metotları son dönemde iyileşme göstermiş olsa da maalesef genel olarak kısmen problemlidir. Bu problemin temelinde birçok neden olsa da iki neden öne çıkar. Bunlardan birincisi -haşa- zalim bir Allah anlatısı yani “Allah seni yakar, cezalandırır” gibi ifadelerin öne çıkarılması ve yine bu başlık altında dinin aşırı zorlayıcı, aslından dinin özünden olmayan 100, 300 rekat namazlar, nafile oruçlar, hastalık ve türlü sebeplerle kişiye verilen ruhsatın dahi farkında olmamak şeklinde örnekleyebileceğimiz dinin, insanı aşırı yoran bir şey olduğu zannıyla dine bakmak ve dini böyle tebliğ etmektir. İkinci neden ise kaynakları Kuran ve sünnet dahi olsa fıkhın bir insan ürünü çaba olduğu dolayısıyla yine Kuran ve sünnet kaynak alınarak içtihat yapılabileceği gerçeğidir.

Bu iki temel problemin sonucunda İslam düşüncesi içinde maalesef fakihlerin insan ürünü bir çabası olan fıkha sanki Allah’ın emriymiş gibi asla eleştirilemez ve değiştirilemez muamelesi ve oldukça katı muamelesi yapıldığı için din maalesef dondurulmuştur bu nedenle de yaşanabilir olan din, neredeyse yaşanılamaz, üzerine konuşulamaz hale getirilmiştir. Bugün İslam dünyasının ekonomiden sosyolojiye kadar birçok konuda yaşadığı zorlukların da bu “dondurulmuş din” anlayışıyla doğrudan alakası vardır.

Bu problemli durumu son olarak KADEM üzerine yapılan tartışmalarda gördük. KADEM’in akademik yayınında Ömer Nasuhi Bilmen’in Büyük İslam İlmihali’ni toplumsal cinsiyet açısından eleştiren bir makale yayınlanınca kıyamet koptu. Aman efendim nasıl olur da Ömer Nasuhi Bilmen eleştirilebilirmiş? Elbette bu bir eleştiri olarak görülmedi, bir saldırı olarak yorumlandı ve hem makalenin yazarı hem de KADEM doğrudan hedef alındı. Oysa ortada direk tepki verilecek bir durum yoktu, dini ve akademik açıdan doğru........

© Elips Haber