Kentleşmenin getirmiş olduğu “yerleşik hayat” Kürt halkının davranış biçimlerini değiştirmeye devam ediyor.

Orta sınıflaşma, şehirli hayat, iç göçün azalması Kürt halkının önceliklerini de değiştirdi.

“Var olduğunu” gösterme dürtüsü neredeyse yok artık.

“Kürt Yoktur” devri bitti.

Kürt kimliğini inkâr etmiyor artık kimse.

“İnkâr” olmayınca, kimse “Kürt yoktur” demeyince Kürtler de “Kürt vardır” deme gereği duymuyor.

Öte yandan şiddeti bir araç olarak kullananlara karşı da mesafeli duran bir Kürt halkı var artık karşımızda.

Bunun en önemli sebebi, Kürtlerin artık göç etmemesi, yerleşik bir hayat yaşamasıdır.

Yerleşik hayat yaşamak, şehirlileşmek beraberinde bir konfor alanı da oluşturuyor. Kaybedecekler listesi bir hayli artıyor. Bu yüzden de kimse sahip olduklarından, konforundan, düzenli hayatından vazgeçmek istemiyor.

Can vermeden, bedel ödemeden başarı elde etme duygusu giderek yaygın hale geliyor.

Tüm bunlar Kürtlerin siyasi taleplerine de yansıyor.

Radikal talepleri yok........

© Elips Haber