Kişisel Verilerin Korunması Kanunu’nda (KVKK) uzun süredir beklenen iki maddelik değişiklik yapıldı. Çok isabetli de bir değişiklik oldu. Zira yeni düzenlemeyle şirketlerin bazı kişisel verileri yurtdışına çıkarmasının önündeki hukuki belirsizlikler ortadan kalkmış oldu. Hayırlı olsun! Ancak değişiklik sonrası yabancı mecralar da dahil medyada çıkan bazı haberler beni düşündürdü. Güya bu değişiklikle ülkemize “25 milyar dolar”a kadar yatırım gelecekmiş! Bu tip haberler, sonrasında “dağ fare doğurdu” duygusuna sebep oluyor. O nedenle bu değişiklik neden yapıldı, sonucu ne olur ve bundan sonraki benzer reformlara nasıl yaklaşmak lâzım, gelin tartışalım.

Verilerin yurtdışına çıkarılması deyince gözünüzün önünde birtakım adamların ellerinde hard disklerle yurtdışına gitmesi gibi bir tablo canlanıyor olabilir. Tabii, o işler öyle olmuyor. Eğer şu an bu yazıyı internetten okuyorsanız, muhtemelen ekranınızdaki bazı veriler oraya gelirken yurtdışındaki bilgisayarlardan geçiyor. Çünkü internet böyle çalışan bir ağ. Siz bir veriyi buluttaki sunucuya bir kez koyduğunuz zaman bu verinin bazen işlenebilmesi için yurtdışına çıkması gerekiyor. Çünkü veri dediğiniz şey çoğu zaman tek başına bir değer taşımaz. Başka verilerle beraber analiz edilince değerli olur. O yüzden “veri, çağımızın petrolü” de anlamsız bir benzetme. Tek bir damla petrolü yakıp enerji elde edebilirsiniz ama........

© Ekonomim