Alice Harikalar Diyarında. Beyaz tavşan görünür, elinde bir saat zamanı işaret eder ve koşmaya başlar. “Geç kaldım, çok geç kaldım. Vakit yok, çok geç kaldım!” Bugünden içinden geçtiğimiz günlerde tam olarak bu durumdayız; vakit yok, çok geç kaldık.

Yeni bir ekonomiyi tartıştığımız bu köşede belki de biraz eski ekonominin yarattıklarına daha fazla odaklanmak gerek. “Yeni bir ekonomi nasıl tasarlanır?” sorusundan önce belki de sormamız gereken “Ekonomi yaşamı yok edebilir mi veya ekonomi bir coğrafyayı kaybetmemize neden olabilir mi?” Geçtiğimiz son 500 yılda yaratılan ve bir şekilde aksinin mümkün olmadığına inandırılan ekonomik hikaye, bu sorulara kocaman bir evet cevabını verdi. Bugünün iş modelleri, devlet ve özel sektör hamleleri aslında her adımımızı çevreleyen ekonomik düzen yaşamı yok etti ve bu gezegenin her bir yanında pek çok coğrafyayı kaybetmemize neden oldu. Yıllar önce bir röportajında “Lüferi kaybetmek bütün bu coğrafyayı kaybetmek” demişti Defne Koryürek. O günden beri düşünüyorum: Bir coğrafya nasıl kaybedilir? Her gün üstünden geçtiğimiz kara parçasını veya karşı karşıya geldiğimiz denizi kaybedebilir miyiz? Sahiden bir coğrafyayı kaybetmek mümkün mü? Örneğin, benim içinde bulunduğum Marmara’yı İstanbul’u şöyle bir ele alalım.

Işıltılı caddelerden, koca binalardan, mekansal adaletsizliklerle sadece bir grubun kendini var edebildiği zenginlikle örülü kentsel alanlarımızdan şöyle bir dışarı çıkalım. İstanbul’u ele alalım ve İstanbul’da yola koyulalım. Şöyle........

© Ekonomim