Yıla yine gayet güzel hedeflerle girildi. 2024- 2026 dönemi orta vadeli programına göre bu yılın enflasyonu yüzde 33 olacaktı. Program yapılırken 2023’ün gerçekleşmesi henüz belli değildi ve beklenen oran yüzde 65’ti. 65’ten 33’e inilecek, enflasyonun beli kırılmaya hazır hale getirilecekti. 2025’te yüzde 15.2’lik, 2026’da ise yüzde 8.5’lik gerçekleşmeyle enflasyonun beli tamamen kırılmış olacaktı.

Hem program dediğin neydi ki, kağıt üstünde daha âlâsı bile yapılabilir, yazılabilirdi.

OVP bir kenarda dursun, Merkez Bankası bu yılın enflasyonunu önce yüzde 36 olarak tahmin etti, sonra bu tahmin yüzde 38’e çıkarıldı. Merkez Bankası’nın bu yıla ilişkin geçmiş yıllarda yaptığı tahminler de var da artık o kadar geri gitmeyelim.

Şu an eldeki tahmin yüzde 38. Merkez Bankası tahmininde alt ve üst sınırları da yüzde 34 ve 42 olarak çizmiş durumda.

TÜFE yılın ilk altı ayında yaklaşık yüzde 25 arttı. Daha önce de birkaç kez değindiğim gibi, yılın yüzde 38’de kapatılabilmesi için ikinci yarıdaki aylık artışların ortalama yüzde 1.7’de kalması gerekiyor.

Bunun zorluğu ortadaydı. Ama artık son dönemdeki gelişmelerden sonra bir zorluktan değil, olanaksız hale gelme durumundan söz etmek durumundayız.

Hadi o klasik hale gelen söylemle ifade edeyim; temmuz ayına yağmur gibi gelen zamlarla başlandı.

Merkez Bankası da zaten bu durumu “yönetilen-yönlendirilen” fiyat artışları olarak niteliyor. Yani Merkez Bankası adeta “Bu zamlardan kaynaklanacak enflasyona karşı para politikası araçlarıyla benim yapabileceğim bir şey yok” diyor.

Temmuzla birlikte ÖTV artırıldı, otomatik zamlar geldi.

Yetmedi, elektriğe yüzde 38 zam yapıldı.

38 pek sevilmiş olmalı ki ağustos ayıyla birlikte bu kez doğalgaza aynı oranda zam geldi.

Akaryakıt, elektrik ve doğalgaz zamları hem doğrudan etkileri, hem de suya atılan taş........

© Ekonomim