Cumhuriyetin ilk yıllarında tarımda önemli ge­lişmeler kaydedil­mesine, 1960’lı yıl­lardan itibaren ma­kineleşmeyle ciddi verim artışı ve bü­yüme sağlanması­na rağmen bu ivme müteakip dönem­lerde maalesef sür­dürülemedi.

1980 sonrasın­da ekonomide yaşanan anlayış değişikliğine bağlı olarak dev­letin ziraattaki etkin yönetim ve planlama kabiliyeti azaldık­ça tarımsal büyüme hızı da ge­riledi hatta nüfus artışının bi­le altına indi. Yapısal sorunlar, yüksek maliyetle yapılan üre­tim, fahiş faizli krediler, fiyat ve pazarlamada yaşanan so­runlar üreticileri zor duruma düşürdü.

Aslında benzeri durumlar diğer pek çok ülke için de ge­çerli. Son yıllarda Covid-19 ve Ukrayna krizi nedeniyle dün­ya ekonomisinde gıda kıtlığı sorunu yeniden gündeme gel­di, özellikle Orta Doğu ve Af­rika’daki bazı ülkelerde kriz süreklilik arz etmeye başladı. Besin ve hububat ürünleri fi­yatları tarihi artışlar gösterdi. Yükselmeye devam eden gir­di, işçilik ve lojistik fiyatlarıy­la oluşan anormal üretim ma­liyetleri, ürünlerin tüketiciye ucuza ulaşmasına artık imkân tanımıyor. Bu artışlar, gelir se­viyesi düşük kesimlerin satın alma gücünün azalmasına ve fakirliğin boyutlanmasına yol açıyor.

Dünyanın farklı köşelerinde meydana gelen........

© Dünya