Enflasyonda gıdanın payı uzun zamandır % civarında. Tarım ülkesinde gıda enf­lasyonunu çözemiyoruz. Çayın ülkesinde bir bardak çay cafélerde 30-40 TL bandında. Zey­tinin, portakalın, fındığın ülkesinde raflarda en pahalılardan biriyiz.

Mazot, elektrik, su dışında don, kuraklık, dolu maliyeti var. Kredi, sigorta, gübre, tohum, tarım ekipmanları, ilaç cabası. Tüm bunlara rağmen üretici çoğu zaman kazanıyor. Ancak aracı, nihai satıcı lojistik, stok, fire maliyetine rağmen üreticiden çok daha fazla kazanıyor.

Balıkçılık, arıcılık, hayvancılık tarım gibi farklı bir uzmanlık alanı. Bir de iklim krizimiz var malum. Biyodinamik, organik, ekolojik, susuz, topraksız, endüstriyel, bir sürü tarım çeşidi var. Sezonsallık, hasat önemli kriterler.

COVID-19, Rusya-Ukrayna Savaşı ve Türki­ye’nin arabuluculuğunda dünyanın aç kalma­ması için yapılan BM gözetimindeki tahıl an­laşması net olarak gösterdi ki gıda sürdürüle­bilirliği en az gıda güvenliği kadar önemli.

TÜİK’e göre 2023 yılında su ürünleri üreti­mi .6, kırmızı et üretimi %8.8 artmış. An­cak büyükbaş hayvan sayısı %2.6 azalarak 16 milyon 583 bin baş olmuş. Traktör sayımız 1.5 milyon civarı. Tarım alanımız 38 milyon hek­tar. Hayvan sayımızda ve tarım alanında bir azalma var. Macaristan Saint André kasaba­sında Postabank’ı görünce “bizde neden ol­masın” demiştim. O zaman Körfezbank’ta ça­lışıyordum. Adana Pozantı’da PTT şubesini görünce........

© Dünya