Ana akımın aynı olaylara farklı yorumlar getirmesine “alışmak sevmekten daha zor” dedik, faiz artışlarına rağmen enflasyonun baz etkisi ile düşeceği beklentisine “dilek taşı” yazdık.

Geçen hafta neoklasik ortodoks para politikasının tezatları ile doluydu yine. Neoklasik ekonomi müfredatı, ortodoks okul ve neoliberalizmden oluşan arabesk ekonomiye başlık bulmak hiç zor olmuyor bu yüzden. Merkez bankası bloğunda makaleler tekrar çıkınca normalleşme ve rasyonelleşme başladı diyen ana akım yorumlar, aynı blogda merkez bankalarının zararı adına ders niteliğinde bir makale çıkınca “ne gerek vardı şimdi buna” moduna geçti.

Akademik kimliğim ile belirteyim, makale bana hakem görüşüne gelseydi hiç düzeltme istemeden kabul ederdim. Merkez bankacılığı tekniği kapsamında, değerleme hesabı sigortacılıkta olduğu gibi ileriki yıllara devredebilir. Kaldı ki blogdaki makalenin kamu yararı vurgusu için “bağışlayın ama öyle değil” diye burada yine yazdık. Merkez bankalarının tarihteki ilk kuruluş amacı savaş ve kamu finansmanıdır.

Enflasyon ve finansal istikrar, istihdam ve büyüme sonradan öne gelmiştir. Nitekim BOE pandemi döneminde, kamu yararına ekonomiyi desteklemek için, parasal genişleme ile 144 milyar dolar zararı üstlenmek zorunda kaldı haberi vardı geçen hafta. Bizde ana akımın iktisat deneyi diye iddia ettiği ne varsa dünyada sürekli uygulanıyor. BOJ geçen hafta Yen’in değer kaybına........

© Dünya