Bugünlerde hayli okuyup dinlediğiniz yapay zekâ, normalde insan zekâsı gerektiren görevlerin icra edebilen sistem ve kurallara (algoritmalar) verilen bir tür genel isim.

Bunlar aslında kullanageldiğimiz bilgisayar programlarının daha karmaşık veri setleriyle belirli kurallara uymayan sonuçları da üretebilecek gelişmiş benzerleri.

En önemli özellikleri ise “öğrenebilmeleri.” Geleneksel programlamanın aksine, makine öğreniminde sistem, bir veri setini inceleyerek aralarındaki ilişkileri belirlemek için istatistiksel algoritmalar kullanıyor, veriler arasındaki ilişkiler tanımlanabildiğinde, algoritmanın bunlara ilişkin tahminlerde bulunma, hatta karar alması mümkün hale geliyor.

Geleneksel programlamada, bilgisayara eldeki sorunun çözümünde mümkün olan tüm adımları içeren ve bunları takip etmesini sağlayan kurallar oluşturulur. Böylece belirli bir veri setini kullanarak tanımlı sonuçlara ulaşabilen programlar için “öğrenme” ihtiyacı ve yetkinliği söz konusu olmaz.

Ancak programın çözmesini istediği sorunlar veya karşılaması hedeflenen işlevler karmaşıklaştıkça, programcıların farklı durum ve veri setleri ile olası tüm tanımlı sonuçlara ulaşabilecek algoritmaları yazabilmesi zorlaşır. Bu zorluk ancak çok büyük sayıdaki eğitim verilerinin arasındaki ilişkileri istatistiğe dayalı yöntemler kullanarak saptayabilen ve bu ilişkilerden yola çıkarak farklı verilerle karşılaştığında makul genellemeler yapabilen algoritmalarla (makine öğrenmesi) aşılabiliyor.

Yapay zekâyı popüler hale getiren ChatGPT programı da çok geniş bir veri........

© Dünya