Mübarek zamanlar artık kıymetleri farkedilmeden sessiz sedasız geçip gidiyor. 10 gün önceki Hicri Yılbaşı gibi Aşura da neredeyse selamı alınmamış gibi garip ve mahzun bir ilgisizlikle kayboldu.

Sanki müslüman dünya olarak sadece kardeşlerimizi zalimin eline bırakmakla kalmamışız şiarlarımızı, kandillerimizi, İslami örf ve ananelerimizi de sırtımızdan, omuzumuzdan, hanemizden, sokağımızdan, ajandamızdan, gündemimizden birer birer indirivermişiz.

Düğünlerde, sünnetlerde, taziyelerde hasılı sürur ve kederli hallerimizde hissiyatımıza kattığımız merhaba’lı, salavatlı mevlidlere veda ederken hiç yüreğimiz sızlamamıştı. Belki de vücudumuzun azaları olan din kardeşlerimizi bu kadar hoyratça harcayışımıza o zamanlarda alıştık.

Cuma akşamlarımız vardı. Şu Yasin’li, hatimli, dualı vakitlerimiz. Nerede ne vakit terkettik haberimiz bile yok.

En hızlı unuttuğumuz merhum ve merhume yakınlarımızın mezarları yanından geçerken kendilerine bir Fatiha okumak şimdilerde dile zahmet geliyor ya kabir ziyaretlerini de bayram sabahlarına uğurladık. Allah’tan ki bayramların biri Ramazan orucunun sonuna, diğeri kesilen kurbana bağlanmış, yoksa herhalde onları da bir süre sonra toplu mesajla bile yad etmek ağır gelirdi.

Düğünlerin de tadı tuzu -haydi kalmadı........

© Doğruhaber