Parti; demokrasi veya cumhuriyetlerde; halka rağmen, halk adına beka bulan statükoların göstermek istedikleri siyasi yapılardır. Dava ise insanların verdikleri bir bedel ve emekle inandığı, ispata çalıştıkları inanç veya düşüncedir.

Bir partinin davasının varlığı veya bir davanın partisinin olup olmadığının kıstası da bu olmalı!...

Bir partinin davası olabilir. Parti, bir dava partisi de olabilir ancak statükonun belirlediği kanunlar çerçevesinde her partinin önünde “maî ve siyah” bir arena vardır. Partinin siyasi hayata atıldıktan sonra büründüğü renk önemli!

Bir kere halkı Müslüman olan ülkelerdeki ekser partilerin siyasi yaşamlarının daha ilk adımında tanıştıkları illetler vardır. Çünkü kendi ilkelerince, değer ve kutsallarınca değil; önceden belirlenmiş yasa ve kutsallara uyacaklardır!

O yüzden Zincirbozanlara gönderdiğimiz parti, siyasetçi, bürokratlar şaşırtıyor, tanınamaz kimlik ve kişiliğe bürünüyor; öteki oluyor, diğerlerine dönüşebiliyor!... Kendi kalesine gol atıyor!..

Dava partileri bedel öder… Aksesuar partileriyse dolgu malzemesidir. Partilerin davası; menfaattir, çıkardır, iktidardır.

Mutlak menfaat veya iktidara şartlanan partiler “beşeri aşk” gibidir. Vuslatla biterler. Çünkü gayri hedef........

© Doğruhaber