Cumhuriyetin kuruluşundan günümüze kadar siyaset sahnesine çıkan herkes her şeyi konuştu! Öz yurdunun garibi olan Anadolu insanı için konuşulmadık proje, söylenmedik söz bırakmadı. Hizmetler de yapıldı ama özellikle bir şey hep sözde kaldı: “Yeter! Karar Hakk’ın, söz halkındır!”

Bu sözü, siyaset sahnesine çıkan her parti -aslında bir şekilde- söyledi. Bir kesim, en başta kendisi bu söze inanmıyordu. Bu kesim; halkın mazisi, din ve değerleriyle görülecek bir hesapla geldi. O hesabı da fena gördü! Bu milletin en değerlileri, kadim maziyle bağı olan abide şahsiyetleri tehcir, tenkil, te’dip hatta ibret-i alem idam (şehit) etti..

Bir diğer kesim de vardı; inanıyordu ancak inanmayanların dayattığı o söze inandı. İnanması gerektiğine inandırdılar ve inandı. Çünkü siyaset sahnesinde yaşamanın şartı buydu(!) Bunlar; “halkın öz evlatlarıydılar.” Bu yüzden her defasında büyük teveccüh gördüler; “Bizim çocuklar.” diye anıldılar. Büyük parti hatta iktidar oldular ama hep şaşırttılar. Şaşırttıktan hemen sonra da bir başkasına dönüştüler.

Halka ve Hakk’a inanan bu kesim neden böyle değişip dönüşüyordu? Bu lügazın (bilmece) cevabını hala bilmiyoruz(!) Bilsek de diyemiyoruz. Desek de inandıramıyoruz. İnandırsak da mahkemede itiraf ettiremiyoruz.

Ne de olsa demokrasi… O artık Siyonist Sermayeyle nikahlı!..

Dünyadaki savaş, işgal, tehcir, katliam, faili meçhullerin kaynağı da bu adres. Siyonist Sermayeli gasp, korsanlık, katliamlar, pedofilik zevk u sefa, dört kitabın laneti de aynı adres!

Aynı demokrasi;........

© Doğruhaber