İnsanı ve çevresini kuşatan kâinatı iç içe geçmiş çemberler kabul edersek; insan içteki en küçük çemberdir. Ailesi, evi, akrabalar, kabilesi, mahallesi, şehri, ülkesi, hinterlandı, dünyası ve uzay kendi çemberini çevreleyen ondan daha büyük çemberler/katmanlar olarak kabul edebiliriz.

İnsan en küçük halka olmasına karşın hepsini kuşatacak ve üstüne çıkabilecek bir maharete sahiptir. Tüm halkaları kuşatıp onlara hayat verme ve onlarla hayat bulma kapasitesine sahip insan tarihin belli dönemeçlerinde güdük kalabilmiş, kendini dar çerçevesine veya bilemediniz bir iki üstündeki halkaya hapsedebilmiştir. Tabii kapasitesi bütün halkaların fevkinde yaratılmış insan, kendini hapsettiği “ben” ve “yakın biz” halkalarıyla büyük bir sıkışmışlık yaşamıştır. Kendisini cenderede hisseden insan, mutsuzluğuna sebepler aramış, daha geniş halkaları ve o halkalarda bulunanları suçlu ilan etmiştir. Hal böyle olunca kaldığı yeri daha kalıcı ve sıkıcı bir hale getirmiştir.

Peygamber(aleyhimusselam) Mekke'de bu en dar halkalara sıkışmış bir topluluk içinde yaşadı ve ilahi mesajı tebliğ etti. Asabiyet öyle iç........

© Doğruhaber