Kimsenin soyuyla sopuyla uğraşmadan, görünen görevlerinin dışındaki gerçek görevlerini sorgulamadan sormadan, soruyoruz?

Son derece orantısız bir güç farkıyla savaşma avantajına sahip olduğu halde, vahşette, tarihin en acımasız katillerini gölgede bırakan siyonizmden ziyade, en modern silahlarla evleri başlarına yıkılan Gazze'li annelerin yaşama hakkı yok diyen biri, yazar olabilir mi?

Yazarlık incelmiş duyguların üzerinde cambaz hüneriyle gezinmek değil midir? Yazar, insana bakınca insanı görmez mi ve kapasitesini bilmez mi? Duyguların kılcal ara sokaklarını tanımaz mı? İçgüdülerin kapasitesine kolları dolaşmadı diyelim, en azından annelik içgüdüsünün boynunun derecesini ölçemez mi? Bir annenin, tekrar vurgulayalım, bir annenin, bilerek ve isteyerek çocuklarını siyonistlerin bomba atacağı yere bıraktığını söyleyen biri varsa, bu kişi sırf birkaç kitap yazmış gibi görünse bile, yazar olabilir mi?

“O ebeveynler, bombanın atılacağı binanın içine yavrusunu bırakmakla yetinmedi, çocuğunun başına yıkılacak binanın içinde, (kendisinin başına yıkılmayacağından emin şekilde!) bir köşeye geçip, çocuğunun parçalanışını videoya çekti” diye düşünün anlamında okunabilecek kadar okuyucusunu aptal sanan biri varsa, bu biri........

© Doğruhaber