İnsanoğlu, birey bazında tecrübe ettiği kimi duygu, düşünce ve davranışları sahip olduğu grupları için de yaşar. Bir insan, kendi şahsi meselesine sevindiği gibi aidiyet hissettiği bir grubun güzel bir hadisesine de sevinir. Benzer şekilde, kişi kendisine yönelik bir tehdit algılamasında nasıl korkuya kapılıyorsa sahip olduğu kimliklerin saldırı altında olması da kişiyi korkuya sevk eder. Hem bundan dolayıdır ki bir kişinin kutsallarına sövmek, bazen o kişiyi kendi şahsına sövmekten daha beter etkiler. Böylelikle o kişi grubu için öfkelenir ve kendi şahsı için vermeyeceği tepkiyi verir.

Hiç şüphesiz suçluluk ve mahcubiyet hissiyatı da bu cihetten ele alınabilir. Kişi bir hata ettiğinde ondan suçluluk duyması ve bu davranışının sonucunda da özür dilemesi beklenir. Aynı şekilde bir grup adına da bir yanlış veya hata yapıldığında, bundan dolayı grup temsilcilerinin mahcubiyet hissetmesi ve özür beyanında bulunması beklenmektedir. Hem nasıl ki kişiler arası ilişkilerde özür dileme hatanın kabulüne ve tekrar edilmeyeceğine işaret ediyorsa, aynı şekilde özür dileme, gruplar arası ilişkilerde de aynı şeylere dalalet etmektedir. Böylece iki grup arasındaki ilişkilerin iyileşmesi ve hataların karşılıklı olarak engellenmesi sağlanır.

Bununla birlikte bir özrün makul bir özür olabilmesi için taşıması gereken şartlar vardır. Bu şartlar hem kişiler arası hem de gruplar arası özürler için geçerlidir. Buna göre özür dileyen kişi veya grup özründe samimi olmalı ve yaptığının bila şart-u kayd hata olduğunu........

© Doğruhaber