Feminizmin merkeze aldığı toplumsal cinsiyete dair Sosyolojik teorilerin hepsi Batı’nın icadıdır ve Batının kadın konusundaki tarihsel tecrübesi göz önünde bulundurulmadan tam olarak anlaşılamayacak bir kavramdır.

Son iki yüzyıla kadar kadını insan yerine koymayan, onu köle pazarlarında satan, vatandaş olarak dahi kabul etmeyen, miras, boşanma, mülk edinme gibi haklardan mahrum bırakan Batıda feminist kadın hareketleri Aydınlanma döneminin mahsulüdür.

Bireysel hak ve özgürlüklerin vurgulandığı, hak arayışlarının yaşandığı bu dönemlerde kadınlar da kendi haklarının peşine düştüler. Feminist kadın hareketleri 60’lı yıllarda Alfred Kinseyin cinsel devrimiyle birlikte Toplumsal Cinsiyet Eşitliği’ni de sahiplenmeye başladı. APA tarafından LGBT’nin hastalık olmaktan çıkartılmasıyla Feminizmin bu sapkınlıkları kendi çerçevesine aldı.

O dönemden itibaren kadınlık ve erkeklik Toplumsal Cinsiyet paradigması üzerinden sorgulanmaya başlandı. Kadın ve erkek rolleri yaradılış gereği değil de toplumun yüklediği roller olarak kabul edildi.

İki cins arasındaki farklılıklar ayrımcılık, iki cinse ayrı isimlerin ve ayrı renklerin has kılınması, giyim farklılıkları eşitsizlik olarak kabul edildi.

Terzilik, ebelik, hemşirelik, öğretmenlik, hasta bakıcılığı gibi bazı mesleklerin kadına has kılınması,........

© Doğruhaber