Bir zamanlar çocuklarımız sokaklarda oynarken kötü karakterli bir çocuğun oyunlarını bozup onlara bulaşması dışında bir endişemiz olmazdı. Arada bir pencereden başımızı uzatıp işlerin yolunda olup olmadığını kontrol ederdik. Hatta dışarıdan olumsuz bir ses gelmedikçe çoğu zaman bakmazdık bile. Çünkü oyunları belli, arkadaşları belli, bulundukları yer ya evin önü ya da yan tarafıydı.

Çoğu zaman evin avlusunda arkadaşlarıyla oyunlarını oynamalarını sağlamaya çalışırdım ki arabaların geçtiği sokakta oyunları yarım kalmasın.

Şimdi ise çocuklarımız sokağa çıkmıyor. Fakat O günleri arar olduk. Ev, avlu, sokak, mahalle örgütlenmesi de yüksek binaların yapılmasıyla birlikte gün geçtikçe ortadan kalktı ve çocuklar eve mahkum oldular. Şimdilerde kendi mahallerindeki çocukları dahi tanımazken dijital ortamdaki birçok kötü insanla yüz yüzeler ve savunmasızlar. Sokakta, kendilerine ait bir avluda oynama şansları yok ama dijital ortamda onlar için bin bir çeşit oyun üretilmiş.

Gün geçtikçe her türlü kötülüğün kol gezdiği bu oyunlar sanılmasın ki çocuklarımızın iyiliği için üretiliyor. Ticari amaçlarla birlikte, çocukları........

© Doğruhaber