Yoğun bir seçim kampanyası gerçekleştirdik. Bu seçim kampanyası döneminde hiçbir zaman unutamadığımız bir yaramız vardı. Gazze… Bedenlerimiz seçim çalışmalarındaydı ancak yüreğimiz hep Gazze’yi anıyordu. Kalbimiz hep onun için atıyordu… Evet, iç dünyamızda hep yaşadığımız asli konumuza odaklanma zamanıdır. Yani kendi anlam dünyamızdaki gündemimize bedenen de dönmeliyiz. Çünkü Gazze’de yaşanan tablolara artık yürek dayanmıyor…

Son tablolardan bir tanesi tüm dünyanın gözü önünde gerçekleşti. Gazze Şifa hastanesi… Onlarca insan, çıplak bir halde elleri arkadan bağlanarak kurşuna dizildi. Sonradan üzerlerinden tanklar yürütüldü. Anneler, babalar ve kadınlar kendi çocuklarını, kendi kocalarının cesetlerini toprak altında arıyorlardı… Bu tabloya yürek dayanmıyor. İnsan haykırmak istiyor. Sessiz dünyanın kulağına tüm çığlığımla haykırmak istiyorum. Sesimi yükselterek, haykırarak, “Gazze’de katliam devam ediyor” demek istiyorum. Lakin katliamla birlikte Gazze’deki insanlar açlıktan ölüyor. Ey sağır dünya, bu insanların acısını duyun, Gazze’deki çığlığı duyun…

Yok, yok bu şekilde katliam yapanlar insan olamaz, bunu........

© Doğruhaber