Kendimizi unutuyoruz.

Yaşamın hengâmesi içerisinde yörüngemizi kaybediyoruz.

Varoluşsal soruları soramıyor; hayata dair sorgulamaları yapamıyoruz.

Kısa süren dünya hayatımızda amacımızı; nereden gelip nereye gittiğimizi unutuyoruz.

Kendimize yeterince vakit ayırdığımızı sanırım söyleyemeyiz.

İç sesimizi en son ne zaman dinledik?

Hayatın gürültüsünden ve karmaşasından kaçıp kendi iç dünyamıza en son ne zaman bakabildik?

Ramazan ayı gündelik hayatın koşuşturması içinde sıklıkla unuttuğumuz şeyleri hatırlatır bize.

Yaşamın karmaşası içinde kaybolmuş insana bir çıkış yolu sunar.

Dünya hayatının kalıcı değil, geçici olduğunu; dünya zevklerine aldanıp, kaybolup gitmemek gerektiğini hatırlatır.

İnsanı, en iyi insanı yaratan bilir.

Zaaflarını, eksikliklerini ve neye ihtiyacı olduğunu.

İnsan-ı kâmil........

© Diriliş Postası