Kur’an ve hadisişerifler, kıyametin ne zaman kopacağına dair bilginin Allah indinde olduğunu, Allah’tan başka kimsenin bunu bilemeyeceğini, bu husustaki iddiaların gerçeği yansıtmadığını net bir şekilde bildirmiştir. Bunun tersini iddia etmek, Kur’an ve hadisin zıddını kabul etmek anlamına geldiğinden dolayı, kişinin inancını sarsar, Neuzübillah!

Ben bu mektubun Üstad Bediüzzaman’a ait olduğuna inanmıyorum. Ve Üstad Bediüzzaman’ın inancının da bu şekilde olacağını kabul etmiyorum. Zira böyle bir iddia, O muazzez zata iftiradır. Bu mektup gizli bir el tarafından Lahika Mektupları içerisine ilhak edilmiştir. Nitekim bu konuyu, neşriyatla alakadar olan zevat dahi inkâr etmemektedir. Evet, bu mektubu Lahika Mektuplarına sinsice yerleştirmelerinin sebebi hem Müslümanların akidesini bozmak hem de istikbale ümit ile bakmalarını engellemektir.

Üstad Bediüzzaman’ın Kastamonu Lahikası’nda Hicri 1545 tarihinde kıyametin kopacağını bildirmesi, başlı başına O zata iftiradır. Bu konuyu neşriyatın başında olan kişilerle görüştüğümde, Üstad Bediüzzaman’ın tashihinden geçmiş olan nüshayı henüz bana gösteremediler. Gösterebilseler bile, tevili var der; kıyamet hususundaki inancımı muhafaza ederim.

Efendim, bu ve bu gibi mektuplara şüphe ile yaklaşmakta haksız da değilim. Yukarıda da ifade ettiğim üzere, neşriyat işi ile uğraşan ve Bediüzzaman’ın hizmetinde bulunan kişiler, Çanakkale mevlidinde aleni bir şekilde Lahika Mektuplarına ilaveler ve çıkarmalar yaptıklarını itiraf ediyorlar; şöyle ki:

2010 yılında Çanakkale’de düzenlenen bir mevlid programında, Üstad Hazretlerinin talebelerinden A.Y., S.S.Ö., A.A., S.Ö. ve H.B.’nin da hazır bulunduğu bir mecliste, Üstad Hazretlerinin mezkur talebeleri arasında geçen konuşmaların bir kısmını aynen naklediyorum:

S.Ö.: “Şimdi Üstad zamanında basılan eserler elimizde mevcut. Şimdi Üstad’dan sonra maalesef bazı eserlerde bazı mektuplar çıkarıldı, bazı mektuplar ilâve edildi. Şimdi benim en büyük kanaatim şudur ki; Üstad Hazretleri hayattayken hangi eserler nasıl........

© Diriliş Postası