Aslında hangi düşüncenin yaban ya da yabancı, hangisinin modern ya da evcil olup olmadığı konusu son derece izafidir.

“Kime göre, neye göre” sorgulaması yapıldığında, bu izafiyetin çok net bir fotoğrafına ulaşılamasa da oldukça önemli sonuçlarla yepyeni bir bakış açısına erişilebileceği muhakkaktır.

Bugün kendisini her şeyin merkezine koyan Batı düşünce tarzının bilim, felsefe ve medeniyet algısını dayatmaya çalıştığı da dikkatli bakanların gözünden kaçmamıştır.

Batı, kendi içinden çıkan bu dikkatli gözleri, müdrik akılları dışlasa da onlar gerçekleri haykırmaktan asla vazgeçmediler.

C. Levi-Strauss, “Yaban Düşünce”sinde, hakir görülen ve yabanda yaşayan kabilelerin aslında şaşırtıcı dikkatlerini, tabiata saygılarını ve hayatta kalma kabiliyetlerini çok derin saha çalışmalarına dayanarak ortaya koydu; tıpkı Franz Kafka’nın da övdüğü yabandakiler gibi.

Jack Goody, “Batı’daki Doğu” çalışmasında, Batı’nın Doğu’dan aldıklarını nasıl inkâr ettiğini, aslında kurduğu medeniyetin en temel yapı taşlarından birinin de İslam medeniyeti olduğunu çok açık ve ispatlı bir şekilde ortaya koydu.

Ticaretin, sanatın ve bilimin Doğu’dan Batı’ya doğru akan nehrini inkâra kalkan gerçek bir “icatçılık”la karşı karşıyayız.

“Modern düşünceyi ancak Batı geliştirebilirdi. Doğu ise bu konuda sadece taklitçi olabilir” diyen ve........

© Diriliş Postası