@behzatsahin7

“Ben daha 50 sene yaşarım, sen kendine bak Cengiz” dedi Dimitris (Çeperkas, 67), İkarialıların uzun ömürlü oluşuna atıfta bulunarak. Oysa Cengiz’den (Onural) üç yaş büyük. En son geçen yıl bu zamanlar karşılaşmışlar. Eskiden gelen dostlukla kaldıkları yerden devam ediyorlar. Daha masamıza bile oturmadan, bir köylüsünün hikâyesini anlattı:

“Amerika’da yaşayan bizim buralı, 100 yaşına geldiğinde bir rahatsızlığından dolayı doktora gitmiş. Doktorlar buna en fazla altı ay ömür biçip canı nasıl isterse öyle yaşamasını söylemiş. Bizimki köyüne dönmüş. Bir 15 sene sonra kontrol için Amerika’ya döndüğünde, ona ömür biçen doktorlar ölmüştü.”

Bunu kahkahalarla anlatırken bir yandan da sigarasını tellendiriyordu.

İkaria’nın dağ köyü Ayios Dimitrios’ta, Dimitris’in kendi adıyla 44 yıldır işlettiği Miçaras’tayız. Miçaras, bizdeki isim kısaltmalarına benziyor. Mustafa’ya Musti demek gibi. Buna göre Musti’nin tam karşılığı Miço, Miçaras da bir nevi ‘Musti Efe‘ gibi bir şey ya da ‘koca Musti‘. Bana anlatıldığı kadarıyla aktarmaya çalıştım, hata varsa bana ait.

Bu dağ başına tesadüfen düşmedi yolum. Geçen bahsetmiştim Cengiz ve İvi (Dermancı) ile yıllardır hayâlini kurduğumuz zorlu yolculuğa çıkıp, tirhandille rebetikonun peşine düştük.

Rebetiko semineri birkaç yıldır İkaria adasında da yapılıyor. O nedenle ilk durağımız burası. İkaria zaten sevdiğim adalardan biri. Ünü, en uzun ömürlü insanların yaşadığı yerlerden biri olmasının yanı sıra, Yunanistan Komünist Partisi’nin (Kommounistikó Kómma Elládas-KKE) kalesi olmasından da geliyor. Cunta zamanında komünist entelektüeller ve kanaat önderleri buraya sürgün edilmiş. Tabii ki o entelektüel birikim adada öyle etkili olmuş ki, bugün hâlâ adanın balıkçısından........

© Diken