Çevresel, sosyal ve insani krizlerin giderek arttığı bir dönemdeyiz. Dünyanın artık iki şeye gücü yetmiyor: Birincisi ekonomik eşitsizliğin maliyeti. İkincisi ise zenginler.

2020 ve 2022 arasında dünyanın en varlıklı yüzde 1’lik kesimi, dünyanın geri kalan yüzde 99’unun bir araya gelerek yarattığı küresel zenginliğin neredeyse iki katını elde etti. Öte yandan en yoksul kesimin toplamı kadar karbondioksit saldı. Sosyal epidemiyoglar gelirlerdeki büyük farklılıkların insanı daha fazla işlevsiz hale getiren güçlü bir sosyal stres etkeni olduğunda hemfikir. Örneğin zengin ve yoksul arasındaki uçurumun artması daha yüksek cinayet ve hapis oranlarına eşlik ediyor. Aynı zamanda daha çok bebek ölümü, obezite, uyuşturucu kullanımı, daha düşük çocuk refahı ve diğerleri...

Eşitsizliğin hükümetlere maliyeti de dayanılmaz derecede yüksek. Bir sivil toplum örgütü olan Equality Trust, Birleşik Krallık özelinde bir araştırma yapmış. İngiltere’nin eşitsizliğin en az olduğu beş OECD ülkesinin (Danimarka, Finlandiya, Belçika, Norveç, Hollanda) ortalamasına gelmesi halinde İngiltere’nin yılda 126 milyon dolar tasarruf yapacağını hesaplamış.

Bilim bu konuda net: Eşitsizliğin azaltılması; dünyanın karşı karşıya olduğu çevre, sağlık ve sosyal krizlere çözüm bulmanın temel bir önkoşulu. Daha eşit toplumlardaki insanlar, eşit olmayan, tüketici odaklı toplumdakilere göre daha fazla güvenilirler ve çevreyi koruma olasılıkları daha yüksektir.

Bu yüzden politika yapıcıların onlarca........

© Cumhuriyet