Dün karneler alındı. Öğretmenliğe başladığım yıllarda her karne tatili öncesinde öğrencilerimden bana da “karne” vermelerini isterdim. Birer boş kâğıt dağıtarak, kendi adlarını yazmadan olumlu ve olumsuz gördükleri davranışlarımı açıkça yazmalarını isterdim. Bu yöntem sayesinde onların gözünden kendimi görür, olumsuz davranışlarımı düzeltmeye çalışırdım.

Eleştiri olmadan insanların, toplumların gelişmesi olası değil. Keşke milli eğitim bakanından okul yöneticilerine, herkes eğitimle ilgili eleştirilere kulak verebilse yanlış uygulamalarını, kararlarını değiştirebilse.

Ne yazık ki eleştiriler kulak arkası ediliyor. Demokratik kitle örgütlerinin, sendikaların, öğretmenlerin, öğrencilerin, eğitim çalışanlarının eleştirileri dikkate alınmadığı için eğitimiz solunum odasında can çekişiyor. Sorunlar çözümsüz hale geliyor.

Milli eğitim bakanı, büyük eleştirilere karşın tarikatlarla protokoller imzalamayı sürdürüyor. O da yetmiyormuş gibi siyasal partilerle doğrudan bağlantısı olan siyasi oluşumlarla protokol imzalıyor. Artık öğrenciler okul çıkışı bu oluşumlara taşınacak!

Aslında eğitimde sorunlar belli, çözüm belli. Her yerde yazılıp söyleniyor. Öğrencilere sorunca bir çırpıda söylüyorlar. Çünkü okullardaki sorunları........

© Cumhuriyet