"Diktatörler ve seçim” bir oksimoron...

Ama günün diktatörleri için “seçim” dendiğinde akar sular duruyor.

Zamanın ruhu çünkü, meşruiyetin illa sandıktan çıkmasını emrediyor.

Ama tuhaf olan şu ki, aynı zamanın ruhu, sandıktan çıkan o meşruiyetin fiiliyatta hangi koşullarda biçimlendirildiği ile uzun boylu ilgilenmiyor.

Dostlar alışverişte görsün.

Otokrat liderler-ki zamane tiranlarının ismi bu!- ortaya bir sandık koysunlar da nasıl koyarlarsa koysunlar.

“Nasıl”ın şartlanmaları ve koşullarının, tek adama boyun eğen halklarca kabullenerek içselleştirilmesi, günün sonunda.. memleketlerin iç meselesi kabul ediliyor ve tartışmaya açılmıyor.

Genel geçer kural böyle.

Rusya’da bugün tüm otoriter ülkelerde olduğu gibi, sonucu önden saptanmış bir devlet başkanlığı seçimi var.

Bu sürprizsiz seçim gelin görün öyle önemli, öyle önemli ki; ülkenin 34 yıllık seçim tarihinde ilk kez, oy vermelere seçmenler doyamasın diye 3 gün sürüyor.

“Uzaktan” gören, sanki üç gün, üç gece süren bir demokrasi bayramı var sanır! Ama yalnızca “uzaktan” görenler…

“İçerden” bakıldığında durum özetle şu:

“Putin’e alternatif oluşturabilecek iki gerçek namzet vardı: Boris Nemtsov ve Alexei Navalny. Nemtsov 2015’te, Navalny 2024 Şubat’ında katledildi.

Bu seçimde Ukrayna savaşına itiraz ettiği için fark yaratabilecek tek isim olan Boris Nadezhdin’in adaylığı da geçersiz sayıldı ve saf dışı bırakıldı.

Kala kala geriye çöpsüz üzüm, ‘resmi muhalefet’in adayları kaldı.........

© Cumhuriyet