Sevgili okurlarım bir hikâyeyle başlayalım. Bir zamanlar bir padişah bir bakmış ki, sarayın bütçesi suyunu çekmiş. Vezirini çağırıp halka yeni vergiler koymasını söylemiş. Vezir vergiyi bir misli artırmış. Padişah sormuş: “Halk yeni duruma alıştı mı?” Vezir: “Hiç sesleri çıkmıyor.” “Öyle mi?” demiş padişah: “Biraz daha artıralım!” Vezir vergiyi üç misline çıkarmış. Padişah gene sormuş: “Halk nasıl?” Vezir: “Hiç sesleri çıkmıyor.” Padişah, “Öyleyse daha da artıralım” diye buyurmuş. Vezir vergiyi tavana çekmiş. Gönlü rahat ama bir sabah uyanmış ki ahali kadın erkek, çoluk çocuk, yaşlı genç sokaklara dökülmüş hiç durmadan gerdan kırıp göbek atıyorlar. Koşarak padişaha gitmiş, nefes nefese “Padişahım, ahali gerdan kırıp göbek atıyor ne yapmamı emredersiniz” diye sormuş. “Eyvah!” demiş padişah “Artık vergi artırma, başımıza iş almayalım.”

Kıssadan hisse, ülkemizdeki pavyon dansı salgınına gelelim. Ne kadar güzel, cümle âlem işi gücü bırakmış, yakında seçim var umurunda değil. Kredi kartları dolmuş, aman boş ver! Evet herkes gerdan kırıp göbek atmaya başlamış. Pavyona ayak atmamış, hiçbir pavyon hikâyesi dinlememiş, Lütfi Akad’ın “Vesikalı Yarim” filmini bile izlememiş genç kızlar, kadınlar bir dizide pavyon dansı yapan Dilber’in 500 liralık giysisini edinip koşa koşa bu dansı öğreten kursların kapılarına dikilmişler. En müthiş pavyon oyunları özellikle........

© Cumhuriyet