1988-95 arasında Arsenal’de forma giymişti, henüz Highbury yıkılmamış, Emirates Stadı perdelerini açmamıştı. O yıllarda futbol günümüzdeki gibi zengin eğlencesi değildi, bugünün yıldızlarının çoğu henüz dünyaya gelmemişti. Chelsea ligin asansör takımıydı, Manchester City’nin esamesi okunmazdı. Futbol denilince akla gelen ilk takım Liverpool olurdu. 1992’de futbolseverlerin hayatına giren Premier Lig öncesinde tüm maçlar Cumartesi 15.00’te başlar, 16.45’te biterdi. Maç günleri Arsenal metrosunun önünde buluşur, Gillespie Road’dan yavaş adımlarla, bizimle stada doğru akan formalı, atkılı taraftarların arasından yürürdük. “East Stand” adı verilen maraton tribününü evimiz kadar severdik, Arsenal’in kalesini John Lukic korur, savunmada Lee Dixon, Nigel Winterburn, kaptan Tony Adams ve David O’Leary görev yapardı…

Takımın golcüsü 1988 Mayıs’ında ilk kez Arsenal formasıyla Everton karşısına çıktığında 14 numaralı formayı giyiyordu. O yıllarda Ada futbolunun diğer santraforları gibi çabuk ve güçlüydü, top ayağına geçtiği anda rakip kaleye akar, rakip savunmayı zorlardı. Kaleye arkası dönük oynar, hava toplarında fizik gücüyle takım arkadaşlarına pozisyonlar hazırlardı. Kafa vuruşlarında yetenekliydi. Arsenal akademisinde bir sezonda 59 gol atması, 1988’de ‘FA Gençlik Kupası’ finalinde yaptığı hat-trick gelecek parlak günlerin habercisi…

Takvim yaprakları 4 Şubat 1970’i gösterirken Güney Londra’nın Lambeth bölgesine dünyaya gelmiş, 15 yaşına bastığı zamanlarda katılmış Arsenal’in saflarına. O yıllarda kulübün efsane teknik direktörü George Graham genç oyuncunun deneyim kazanması için 1989’da önce Leyton Orient, sonra Leicester City’e kiralık........

© Birgün