(2006’da psikoloji profesörü Daniel Kahneman Ekonomi Nobel’ini aldığında yazdığım eski bir yazı; Yavaş ve Hızlı Düşünmek kitabı ile daha sonraki yıllarda genel okur kitlesine ulaşan Kahneman son ana kadar üretken geçen doksan yıllık bir yaşamın sonunda geçtiğimiz hafta aramızdan ayrıldı. Bu yazıyı anısına tekrar ilginize sunuyorum).

Nobel ödülünü alanlar, bakın nelerle uğraşıyor, zamanlarını neyle dolduruyorlar?

“Yüzde 80 olasılıkla 4,000 dolar kazanabileceğiniz bir bahisi mi tercih edersiniz; yoksa kurasız çekilişsiz 3,000 doları alır gider misiniz? “İnsanlar” yüzde 80 garantili parayı alıp gidiyor!

Peki, yüzde 20 olasılıkla 4,000 dolar kazanabileceğiniz, veya % 25 olasılıkla 3,000 dolar kazanabileceğiniz iki bahisten hangisini oynamayı tercih ederdiniz, dense “insanlar” n’aparlar? Olasılıklar birbirine yaklaşınca, ya da bir taraftaki kesinlik ortadan kalkınca, risk almaya başlarlar: Yüzde 65, 4,000 dolarlık bahse girmeyi tercih ediyor.”

“İnsanlar karışık, riskli durumlarda,karar verirken, tercih yaparken pek öyle her zaman mantıklı ve akılcı davranmazlar.” Peki, nasıl karar verirler? Bu (belki de bize pek âşikâr gelen) gözlemi yapıp, ve ardından gelen sorunun cevabının peşine düşen iki deneysel psikolog, Amos Tversky ve Daniel Kahneman, riskli ve belirsiz koşullarda karar ve tercih süreçlerini deney ortamına taşımak için “kumar” ve “bahis”i seçtiler. 1970’li yıllarda, hemen her öğleden sonra Kudüs’ün kafelerinde buluşup, saatlerce konuşan iki kafadar, yeni bahisler türetip, bu bahislerde kim nereye oynardı sorusunun cevabını da kendileri vererek binlerce karar örneği geliştirdiler.

Mantıklı ve hesapişi ekonomi dünyasına, psikolojinin, zihinsel mekanizmaların, bahislerin, insan aklının oynaklığının, belirsizlik ve rasgeleliğin girişinden sorumlu tutulan Kahneman 10 Aralık 2002’de Stockholm’de Ekonomi Nobelini teslim aldı. Tversky, 1996’da ölmeseydi; yanında olacaktı belki de.

Tamam mı, Devam mı? Yarışmalardaki “tamam mı devam mı” kararlarına benzeyen bir durum, ikilinin teorilerini kurarken geliştirdikleri deneylerde kullandıkları bahislerine bir örnek:

Yüzde 80 olasılıkla 4,000 dolar kazanabileceğiniz bir bahisi mi tercih edersiniz; yoksa kurasız çekilişsiz 3,000 doları alır gider misiniz? “insanlar” yüzde 80 garantili parayı alıp gidiyor!

Peki, yüzde 20 olasılıkla 4,000 dolar kazanabileceğiniz, veya % 25 olasılıkla 3,000 dolar kazanabileceğiniz iki bahisten hangisini oynamayı tercih ederdiniz, dense “insanlar” n’aparlar? Olasılıklar birbirine yaklaşınca, ya da bir taraftaki kesinlik ortadan kalkınca, risk almaya başlarlar: Yüzde 65, 4,000 dolarlık bahse girmeyi tercih ediyor.

Tercih, garantili kazançla garantisiz daha fazla kazanç arasında olduğunda, tercih açık farkla sağlam kazanç yönünde. Kahneman ve Tversky bunu riskten kaçınma olarak tanımlamaktalar. Kaybetme her durumda olası olunca, iki kayıp olasılığından birisini seçme durumunda ise, risk alıcı davranış artıyor; kazanma olasılığı düşük ama meblağı büyük olana meylediveriyor “insanlar”.

Bahisler karar araştırmalarının meyve sineğidir. Nedir bu bahis, kumar merakı diyenlere Kahneman’ın cevabı basit: Genetikte drosophila (meyve sineği) neyse, Karar teorisini oluştururken de bahisler bizim için öyle oldu. Drosophila’ları lise biyoloji derslerini hakkıyla okumuş olanlar hatırlar; göz renginin (ve her türlü mendeliyen kalıtımın) temel ilkelerinin çözülmesinde kullanılan hayvan modeli. Tversky ve Kahneman bu eğlenceli ortaklığa girdiklerinde, birisi (DK) Princeton’da, öteki (AT) Stanford’da sona eren ilginç bir akademik hayatın henüz başlarındaydılar. Kahneman, bir deneysel psikolog olarak Nobel Ekonomi ödülüne layık görülmesini anlamaya çalışırken, ekonomi dergilerinde yayın yapmış olmalarının belirleyici olduğunu belirtiyor. Karar........

© Birgün