Bu topraklarda hekimlerin örgütlenme tarihi yüz yetmiş yıl öncelere dayanır. İlk hekim örgütü olan Cemiyet-i Tıbbiye-i Şahane yabancı ve gayrimüslim hekimler tarafından 1856 yılında kurulur. Üyeleri Türk ve Müslüman hekimlerden oluşan Cemiyet-i Tıbbiye-i Osmaniye de 1867’de kurulur.

Hekim örgütlenmesinde asıl patlama 1908 Jön Türk Devrimi sonrasında yaşanır. Dersaadet Rum Tabipleri Cemiyeti, Etibba-yı Mülkiye Cemiyeti, Ermeni Etibba Cemiyeti, Musevi Etibba Cemiyeti, İzmir Türk Etibba Cemiyeti, Osmanlı Tıb Fakültesi Şefler Cemiyeti gibi bir dizi dernek bu dönemde kurulur.

Bu arada tıp fakültesi öğrencileri de benzer şekilde örgütlenmeye çalışmaktadırlar. Tıb ve İspençiyar (Eczacılık) Talebe Cemiyeti, Darülfünun-i Osmanlı Tıb Fakültesi Talebe Cemiyeti de bu yıllarda kurulur. Bu arada Haydarpaşa Tıbbiyeliler Kulübü öğrenciler için Kadıköy’de bir “kıraathane” açar.

Cumhuriyet döneminde ise 1929 yılında çıkarılan Etibba Odaları Nizamnamesi ile, “etibba” tabipler demek oluyor, Ankara, İzmir, İstanbul, Konya, Adana, Sivas, Diyarbakır, Samsun ve Erzurum’da dokuz Mıntıka Etibba Odası kurulur. Zamanla sayıları artan Etibba Odaları aslında birbirinden bağımsız yapılardır. Merkezi bir çatı altında toplanmaları 1953 yılında çıkarılan 6023 sayılı Türk Tabipleri Birliği Kanunu ile olur.

Gerek Etibba Odaları döneminde gerekse TTB’nin kurulduğu yıllarda tabip odaları rejimin yapısına uygun olarak korporatist örgütlerdir. Faaliyetleri daha çok hekimlerin haklarını savunmak, hekimler arasındaki mesleki sorunlarla, özellikle haksız rekabet........

© Birgün