Yıllar önce Avrupa Konseyinden Türkiye’ye bir delegasyon gelmişti. 2015’in ikinci yarısıydı. Çeşitli kesimlerin temsilcileriyle görüşmeler yapıyorlardı. Benim de içlerinde bulunduğum gazetecilerle yaptıkları toplantıda Türkiye’deki basın ve ifade özgürlüğü, yargı bağımsızlığı, insan hakları vb. gibi konular üzerine görüşlerimizi alıyorlardı.

Ülke adına -doğal olarak- iyi şeyler anlatılamıyordu. Herkes konuşmuş ben en sona kalmıştım. Söze başlarken “ben şimdi” dedim:

-Biraz içinizi karartacağım!

Dinlediklerinden zaten içleri şişmiş olan misafirler, arkalarına yaslanarak sordular:

-Daha ne olabilir ki?

Burası kapıları yavaş yavaş kapanan büyük bir hapishane gibi… Fazla uzak olmayan bir gelecekte sizin gibi delegasyonlar buraya giremeyebilir! Bu bir görüş tabii…

Yabancılardan önce bizim meslektaşlarımız sözümü kestiler:

-Yok artık........

© Birgün