Yeni bir “muhalefet” biçimi icat edildi. Bize, bu memleket için mücadele edenlere ait olmayan, halkı özne olmaktan çıkaran, gelecek hayallerimizi “popüler kişilere” havale eden bir siyaset. Yoksulluğu, işsizliği, laikliği, depremi konuşmayan, sistemin sınırları içinde hareket eden, tartışan bu siyaset tarzının muhalif olarak ortaya konması ne kadar doğru olur?

Genel seçimler sonrası halkın itirazı bu siyaset tarzının açıktan reddiyken şimdi de benzer görüntüler yaşanıyor. Hangi “popüler” ismin nereden aday olacağı yine temel gündem oldu. Nasıl bir yerel yönetim sorusu gündem dahi olmadı. Ama unutulmamdır ki yerel seçimden sonra dört yıl önümüze sandık gelmeyecek. Ülkede nereye, nerelere yığınak yapmamız gerektiği, kolektif gücümüzü nasıl ortaklaştıracağımız esas meselemiz olmalı.

Gezi direnişi bu seyirlik siyasete itiraz olduğu için tarihi bir direnişti. Deprem dayanışmamız Gezi’nin, Gezi ruhunun bu toprakların her yerinde yaşamaya devam ettiğinin kanıtıydı. Gezi direnişini yaratan, deprem dayanışmamızı ören isimler değil, milyonların........

© Birgün