Taze pişirilmiş bir kahvenin leziz aromasını tadarken, bu keyfi çekiyor olma sebebinizin tamamen kişisel bir tercih olduğunu düşünebilirsiniz. Ama yeni yapılan bir çalışma, kahve ihtiyacımızın DNA’mıza sandığımızdan çok daha katı bir şekilde kazınmış olabileceğine işaret ediyor.

Sabah rutinleriyle sosyal buluşmaların vazgeçilmezlerinden olan kahve, birçoğumuz için temel yaşam ürünlerinden biri haline geldi. Ama doğada suyunu sıkıp içebileceğimiz sayısız şey varken, kahvenin hayatlarımıza bu derece girmiş olması çevrenin bir oyunu mu, yoksa genlerimiz de işin içinde mi? Western Ontario Üniversitesi ve San Diego’daki Kaliforniya Üniversitesi’nden bir ekibin yaptığı yeni bir çalışma, kahve tüketimimizin genetik kökenlerine ışık tutarak bu antik sorunun cevabını vermeyi hedefliyor.

Ticari bir gen dizileme firması olan 23andMe’den ve İngiltere’nin Biobank isimli veritabanından verileri bir arada değerlendiren çalışma, “gen boyu ilişkilendirme çalışması” adını verdiğimiz bir araştırma yaparak kahve tüketiminin genetik altyapısını aydınlatmayı hedefledi. Neuropsychopharmacology dergisinde yayınlanan çalışmanın sonuçları bir yandan beklendik bazı detayları doğrularken, diğer yandan genlerimizin kahveyle olan ilişkimiz konusundaki etkilerini ortaya koyuyor.

Western’s Schulich Medicine & Dentistry’de doktora-sonrası araştırmacısı olan ve araştırmanın yazarlarından olan Dr. Hayley Thorpe, topladıkları veriyi kullanarak insan genomunun belli bölgelerinin o kişinin kahve içmeye meyilini arttırıp arttırmadığını keşfetmeye çalıştıklarını söylüyor. Sonrasında amaç, bu genleri teşhis ederek kahve alımını etkileyen biyolojik mekanizmaları anlamaktı.

Bulguları, kahve tüketiminin kesinlikle genetik bir bileşeni olduğunu gösteriyor. Yani anne-babalarımızdan aldığımız spesifik gen varyantları, bizim ne kadar kahve içtiğimizi direkt olarak belirleyebiliyor. Ama bu, buzdağının sadece görünen kısmı.

Kahve içme kadar basit ve gündelik bir alışkanlığın bile genetik yapımızca........

© Birgün