*Görsel betimle: Christine Angot'un "Bir Aile" filminden bir kare var. Christine Angot'un küçüklüğünden, gülümseyen portresi yer alıyor. Angot'un uzun koyu renk saçları ortadan ayrılmış ve omuzlarına doğru uzanıyor. Üzerinde kırmızı bir kıyafet var. Fotoğrafın arka planında başka eski fotoğraflar var.

Babasının kendisine 13 ile 16 yaşları arasında sürekli tecavüz etmiş olmasını senelerden beri hem yazı hem de sözle anlatmaktan fazlasıyla yorulmuş ve bıkmış olsa da Fransa’nın ödüllü yazarı Christine Angot hâlâ o kadar kızgın, hatta o kadar öfkeli ki yaşadıklarını bir de belgesel üzerinden ifade etme ihtiyacı duymuş.

Fakat bu defa hedeftekiler, yıllar önce ölmüş olan ensest faili babasından çok, babasının sonradan evlendiği kadın Elizabeth, Angot’nun özbeöz annesi Rachel, hatta uzun süre evli kaldığı eski eşi, kız evladının babası Claude.

Ne de olsa babasının tecavüzleri karşısında kendisini daima güçsüz ve çaresiz hissetmiş olan Angot, yakınlarının en azından mazide meseleye pasifçe yaklaşmış olmalarından muzdarip.

Senaryousunu da şahsen yazdığı Bir Aile (Une famille/A family) adlı belgeselde ödüllü yazar Angot tecavüzcü babasına bir şekilde arka çıkan, kendi mağdur halinden anlamayan, hadiseleri uydurduğunu iddia edenlerden hesap sormaya girişiyor.

2024 Fransa yapımı 82 dakikalık film bizi kahramanın dünyasına dahil ettiği kadar, bilhassa küçük burjuva ahlakında söylenmemesi makbul olan, kimsenin duymaması tercih edilen çiğ gerçeklerin dikenli evrenine ister istemez sürüklüyor. Arada agresif dayatmacı kameralarıyla bir televizyon programı izliyor hissine kapılsak da, mazide kendini hep yalnız bir savaşçı olarak görmüş kahramanın mücadelesi sürerken yanındaki kalabalık çekim ekibinden güç alması pozitif ayrımcılık klasmanında seyirci tarafından kesinlikle kabul görüyor.

Çok çapraşık bir konuya odaklanan belgeselde izleyenleri en çok geren sekans filmin başında, kendisiyle temas etmekten senelerdir kaçınan Elizabeth’in evine Angot’nun çat........

© Bianet