Türkiye’nin, tercihini demokrasi liginden yana değil, Ortadoğu liginden yana yapmış olmasının artçı sarsıntılarını yaşıyoruz. 3 Kasım 2002 öncesi ile sonrasının, hukuki, siyasi, idari fotoğrafı arasındaki derin uçurum, uğranılan köklü değişimin çarpıcı göstergesidir. Sorunun, sanılan ve görünenden daha derin tarihsel kökleri vardır. Sizin anlayacağınız, Türkiye, içeride ve dışarıda sosyolojik saatini 500 yıl geriye alarak Ortaçağ’a sabitlemenin çatışmalarını, sancılarını, kutuplaşmalarını yaşamaktadır.

19. Yüzyıl başlarında, III. Selim ile başlayan Osmanlı modernleşmesi batıyı esas almıştı. Saltanat ve hilafet makamının temsilcisi II.Selim döneminde, teokratik kurumsallık altında girişilen Osmanlı modernleşmesi merkezde medrese, taşrada yerel güç odaklarının direnciyle karşılaşacaktır. Halife Sultanın modernleşme girişimleri, şeriat karşıtlığı olarak nitelenecek; “Şeriat elden gidiyor” sloganıyla Medrese / Yeniçeri ittifakı, sarayı basacak, padişah dahil bazı idarecilerin kellesini alacaktır!

III. Selim’in yaşamına mal olan kalkışmada öldürülmekten son anda kurtulan II. Mahmut, modernleşmeyi........

© 12punto