Kaç yaşta olursan ol, hep çocuk kalmak...
Hangi çileyi çekersen çek, neşeli olmak...
Muziplik yapmadan duramamak...

Cihan Unat denen güzel yürekli insan kısaca bu idi...
Köşemdeki iki fotoğrafı bu nedenle seçtim zaten. Minik Cihan ile o koskoca Cihan Abi, kuşkusuz aynı adamdı.
***
Geçtiğimiz gece, Giresun Ünv. Cihan Unat Türk Müziği Korosu'nu izlemek, Cihan Abi'yi anmak üzere bir araya geldik.
Henüz taze vefat acısıyla dolu yürekler, buğulu gözler, yine de arada bir atılan kahkahalar... Tamamı, üniversitemiz öğretim üyelerinden oluşan koristler... Hepsi yakın dostlarımız sazendeler...
Ve Cihan Unat'ın "Sevgili Korom" diye hitap ettiği ekibi yönetmek görevini üstlenen kıymetli kardeşim Gökhan Hamzaçebi'nin vefa yüklü emekleri...
Abimin şanına yaraşır bir programdı.
***
Benden bir kuşak büyük olmasının getirdiği yaş farkına karşın, çok özel bir dostluk bağı vardı aramızda.
Kimilerince........

© Yeşilgiresun