Hangi referans noktasından kalkılırsa kalkılsın, hepsi aynı çerçevenin içine düşer. İster hukuki, ister ahlaki, ister dini, isterse vicdanı sorumluluk duygusunun varlığı durumunda yolsuzluk, hırsızlık, soygun ve dolandırıcılık olmaz, olamaz. Biri diğerinden daha az öncelikli değildir. Hangisinden yola çıkarsanız çıkın, dürüstlük esastır. İnsan, kendine karşı dürüst olması kadar başka insanlara ve topluma karşı da dürüst olmalıdır. Dürüstlün öncülü de “Kendi çıkarıma uygun ise evet; benim çıkarıma değil, başkasının çıkarına uygun ise hayır” söyleminden ve eyleminden arınmaktır.

Duruma, ortama ve çıkara göre farklı söylem geliştiriyorsak, biliniz ki kişilik bozukluğuna varabilecek bir sorunun sahibiyiz demektir. Ne vicdana, ne ahlaka, ne dine, ne de hukuka sığar. Çifte standart diye formüle edilen bu sorun, ülkemiz insanının, yetkililerinin açmazını göstermektedir.

***

Bütün bilimler araştırma yöntemi olarak, standardı sağlayarak yol alabilirler. Standardı sağlamak için bağımlı değişkenleri arıtarak bağımsız değişkenin etkilerini araştırırlar. Bir kişi, “iki kere ikinin dört olduğunu” ileri sürdüğünde başkalarının da aynı sonuca ulaşması yöntemin ve standart sağlama eyleminin bir sonucudur. Yani, çifte standarttan kurtulmaktır.

Diğer bilimlerde olduğu gibi hukuk da standardı sağlamak zorundadır. Kişilere, duruma, zamana, çıkara ve ortama göre hukuk olmaz. Hukuk çerçevesinde standart denetimini yapması gerekenler, temyiz mercileridir. Aynı eylemin, aynı sonuca, yaptırıma ve karara bağlanması esastır. Ülkemizde her........

© Yeşilgiresun