Devlet aklı bir mecburiyetin sonucu olarak bu yola girdiğine göre, farklı bir siyasal konjonktürün beklentisi içinde de ondan mı ağırdan alıyor? Mesela, Erdoğan’ın uzun süredir ayarlamaya çalıştığı, bunun için başvurmadık yol bırakmadığı Trump ile görüşmenin bunda bir etkisi var mıdır?

PKK 12. Kongresi’nin sonuç bildirgesinde dile gelen bir husus bilinçli bir biçimde gözden uzak tutuluyor, unutturulmak isteniyor. Bunu kim yapıyor? Belli ki Türk devlet aklı. Onlara göre süreç zaten belirledikleri çerçevede devam ediyor, eder. Dolayısıyla, öyle çift taraflı adımlara ihtiyaç yoktur. Devlet ne isterse yapar. Gerçeklik böyle olmasa da yansıyan, hatta özellikle de yansıtılmaya çalışılan hava bu yönlü.

Halbuki, işler hiç de onların dediği gibi yürümüyor. Bugüne kadar yürümediği gibi bundan sonra da yürüyecek gibi görünmüyor. Dünyada da ülkemizde de bunun örneği yoktur. Bir yerde çatışma, savaş durumu varsa bunun tarafları vardır ve bu çatışmayı, savaşı sona erdirmenin yolu karşılıklı diyalog temelinde atılacak adımlarla mümkündür. Sen adım at, ben atmam denilerek işleyen bir süreç görülmemiştir. Hâkim egemen yaklaşımla, sanki bir lütufta bulunur gibi izlenen siyaset ile sonuç alındığına tanık olunmamıştır.

Ki, hakikat de böyle değildir. Öyle savaşta kazanmış, güçlenerek çıkmış bir iktidar ve devlet söz konusu değildir. Savaşın büyük yıkımı altında can çekişen, ayakta durmakta zorlanan ve bunu en üst perdeden günübirlik olarak dile getiren bir devlet gerçekliği söz konusudur. Cumhurbaşkanından hükümet üyelerine, siyasi parti liderlerinden iş insanlarına, iktidar destekçisi ya da karşıtı herkesin hemfikir olduğu konu bu savaşın ülkeyi çöküşün eşiğine getirdiği yönünde.

Dolayısıyla, mevcut........

© Yeni Yaşam