Günler durmadan bir şeyler devrediyor ve bir şeyleri deviriyor. İnsan layık olduğu bir hengamede kendi gölgesinin boyuna hayret ediyor. Iskalanan bir geçmiş, sürekli kendini gösteriyor; ben de varım ve var olacaktım diyor.

Geçtiğimiz yolların uzun süren rüyaları vardır. Tereddütlerin ırmakları var. Tesadüflerin gölleri var. Tecrübelerin denizleri var. Tehlikelerin ormanları var. Tehditlerin mezarlıkları var. Zaten bu var olanlar cehenneminde her şeyin bir ismi, bir kaderi ve bir de izi var. Yol açar, yol kapar ve yol kaybeder.

Bir şehrin bir kaldırımında, bir köyün yollarında, bir dağın yamaçlarında, bir denizin kıyısında, bir çölün tepesinde, bir kasabanın çeperlerinde, toplanıp ayrı ayrı yönlere dağılanlar, gelecekler ve getirecekler beklenenleri. Hislerin de haritası var, hislerin de ülkeleri var ve kavgası var. Elbette savaş insanın içinde başlar, dışında da son bulur.

Masallar, efsaneler, rivayetler bir an gelir hayatın orta yerinde yeniden bir şeyler anlatır ve bir anda hayatımız bir başkasına söylence olur. Dünya döner, hayat yürür, insan yoluna devam eder. Denilir ki yitirdiklerimiz daima bizimle yürüyor, duruyor ve sesleri........

© Yeni Yaşam