Aile bu dünyaya dair her şeyin başıdır. Karinesi ise insanın aile olarak yer yüzüne indirilmesidir. Adem ile Havva dünyada yeniden buluşmuş aile olmuştur. Aile topluluk olmuş, sonra toplum olmuş, toplum millet olmuş, bütün bir insanlık olmuştur.

Ben de ailenin öneminin ve çözülmesinin farkında olarak ve aile yılı hatırına aileyi nasıl kur(t)acığımızı ele aldığım geçenki yazımda; toplumun kendini kuran aileye borcu olarak ailenin kurulmasında oynaması gereken rolü tartıştım. Toplumun bu rolünü terk etmesinden yani sosyal denetimin kaybolmasından ve hatta yön değiştirmesinden bahsettim.

Hatta durun, söylemediğim birkaç şeyi daha söyleyeyim; sokakta çok çocuklu bir kadın gördüğünüzde ne hissediyorsunuz? Ona acıyarak mı bakıyorsunuz? Böyle bir toplumda kim çocuk yapar ki? Bugün için 4 çocuklu

kadına acıyorsanız yarın bu üç olacak öbür gün iki sonra bir sonra da sıfır…

“Henüz” 20’lerindeyken evlenen birine “ah canım, çok da genç” demiyor musunuz? Biraz sonra her yaş için evlenmek için çok genç olacak… Ve aynı zamanda herkes için çok geç olacak…

Zihniniz ne kadar ele geçirilmiş diye kendinizi hiç sorguladınız mı? Karanlık taraftakilere sorumuyorum. Bizatihi değerler sistemine inanan, ailenin öneminin fakında olduğunu sanan vesaire vesaire kimselere soruyorum.

Başkaca temaslarda yapabilirim de herhalde bunlar yeterlidir. O yüzden başka bir boyuta ilerleyeceğim.

Bahsettiğim yazım üzerine epeyce tartışmalar yapıldı. Bu tartışmalar fakat ana temadan koptu. Döndü dolaştı kadın istihdamına dayandı.

Konu saptı ama kadın istihdamı konusu neydi, ne oldu, nereye gidiyor, başlıklarında samimi bir tartışma ihtiyacını gün yüzüne çıkardı. Bu yazıda bu konuyu ele alacağım.

Evvela şunu geçen ki yazımdan tekrar hatırlatayım; Bilinen tarih boyunca kadın ilk defa çalışmıyor. Ya da başka biçimde ifade edersem kadın ilk defa bu çağda çalışmama imkanına kavuştu. Ya da belki de çalışmama konforuna sadece bir dönem için kadınlar kavuşmuş oldu ve bir daha da kimse kavuşamayacak.

Sanayi devriminden önce yani bugünden bir-iki asır öncesine kadar çalışmayan kadın; ancak ve sadece saraylı, köşklü, konaklı, asil ve seçkin........

© Yeni Şafak