Patron Ali’nin doğduğunda içine yerleştirilen duygusal sermaye ile işçi, köylü, emekli, memur Ali’nin duygusal sermayesi eşittir.

Yalnız kadınların ilk başta sahip olduğu duygusal sermaye kendi cinsleri arasında eşit dağıtılırken, bu sermayenin erkeklerinkinden fazla olduğu tahmin ediliyor.

Ömür de bir sermayedir, beden de.

Ve bu sermayelerin hiçbiri kazanılmış yani çalışarak elde edilmiş sermaye değildir.

Övünmek veya üzülmek gibi lüksümüzün olmayacağı bir sermaye bu.

Yazılım sahibinin kurduğu ilahi denge böyle.

**

Hayatın yükü ağır; Güç, kuvvet, dayanıklılık, sevgi, merhamet, şefkat, sabır gibi duygular hayatı kolaylaştırmayı sağlayan en önemli sermaye.

Ve herkese eşit dağıtılmış.

Bu sermayeyi yerine göre kullanmayı başarırsak hayat kolaylaşır.

Adamına göre kullanamazsak, gereksiz lüzumsuz, küçük işlerde harcarsak hayatın yükünü taşıyamaz, eziliriz.

Mesela dizileri, filmleri seyrederken çok ağlarsak Gazze’ye ağlayacak gözyaşımız kalmaz.

Mesela gereksiz şeylerde merhameti harcarsak, gerekli durumlara merhamet duygumuz yetmez.

Mesela başımıza gelen küçük sıkıntıları dert edinerek sabır sermayesini kullanırsak, büyük sıkıntılara direnecek sabrımız kalmaz.

Mesela sevgiyi basit işlerde ve değersiz insanlarda tüketirsek, gerçekten sevgiyi hak edenlere vermemiz gereken yerlerde duygusuzlaşırız.

**

İş dünyasında da düzen böyle işler.

Sermayeni yerinde ve dozunda kullanırsan zenginleşirsin, yerinde ve dozunda kullanamazsan iflas........

© Yeni Şafak