Kıymetli dostlar, canımızdan bir parça çocuklarımız hepimizin göz bebeği .. Allah korusun kılına bir zarar gelsin istemeyiz. . Ayağına taş değmesin diye varımızı yoğumuzu veririz.. Hani o kıyamadığımız, her sabah özenle hazırlayıp, “yavrum aslanım” diye uğurladığımız çocuklarımız var ya? Onların neşeyle koşturduğu okul koridorlarında, aslında minik kalplerde derin yaralar açan, sessiz ve sinsi bir düşman kol geziyor: AKRAN ZORBALIĞI!
Sosyal medyadaki videoları görmüşsünüzdür! Gerçekten içler acısı! Özellikle kız çocuklarının birbirlerine uygun aldıkları şiddet ve daha da ötesi diğerlerinin de bunu videoyu alması! Akıllara zarar!
Belki bir fısıltı gibi başlayan, sonra bir itelemeye, bir alaycı gülüşe dönüşen bu zulüm, çocuklarımızın dünyasını karartıyor. Gelin, bu buzdağının görünmeyen yüzüne, yani bu acı gerçeğin nedenlerine ve nelere yol açtığına, sizinle birlikte, laçkalaşmadan ve okuyucunun yüreğine dokunarak bir göz atalım..
Bu sorunun cevabı tek bir noktada düğümlenmiyor maalesef. Birçok faktör, okul sıralarında bu tür olumsuz davranışların tohumlarını ekiyor: Bazı çocuklar, fiziksel veya sosyal anlamda daha güçlü olduklarını hissettiklerinde, bu gücü........

© Yeni Meram