İnsan, dünya yolculuğunu yalnız sürdüren bir varlık değildir. Gözle göremediğimiz fakat varlıklarına iman ettiğimiz melekler, mü’minin hayatında kimi zaman koruyucu bir gölge, kimi zaman müjdeci bir ses, kimi zaman da Rabbimizin rahmetinin taşıyıcıları olarak yer alırlar. Kur’an-ı Kerim ve hadislerde bu dostluğun izlerini görmek mümkündür. Rabbimizin seçkin kullarına yönelik ilâhî yakınlık, meleklerin duaları ve tesellileriyle daha da belirginleşir.
Kur’an’ın haber verdiğine göre Arş’ı taşıyan melekler, mü’minler için dua ederler. Bu ilâhî sahne Mü’min Sûresi’nde şöyle tasvir edilir:
“Arş’ı taşıyanlar ve onun çevresinde bulunanlar (melekler) Rablerini hamd ederek tesbih ederler. O’na inanırlar ve inananlar için şöyle bağışlanma dilerler:
‘Ey Rabbimiz! Senin rahmetin ve ilmin her şeyi kuşatmıştır. Tövbe eden ve senin yoluna uyanları bağışla, onları cehennem azabından koru.
Ey Rabbimiz! Onları, babalarından, eşlerinden ve soylarından iyi olanlarla birlikte kendilerine vaad ettiğin Adn cennetlerine koy. Şüphesiz sen mutlak güç sahibisin, hüküm ve hikmet sahibisin.
Onları kötülüklerden koru. O gün kimi kötülüklerden korursan, ona rahmet etmiş olursun. İşte bu büyük başarıdır.’” (Mü’min,........

© Yeni Meram