Bir şeyi güzelleştiren de bozan da ufak bir ayrıntıdır çoğu zaman. Dekorasyonda da öyledir; bir renk birden yeni bir boyut katar ve mekânın bütün duygusunu değiştirir. Tersi de olur; baskın gelebilir bu renk ve diğer her şey silik durur, anlam değiştirir yanında. Şairler iyi bilirler; tek bir sözcük ya da tek bir dizedir bazen bütün bir şiiri taşıyıp iç dengeleri kuran. Ufak bir jest bir ilişkinin yönünü olumluya çevirir, tek kelime çatışmayı tetikler. Birer ip cambazı olmak zorundayızdır hassas ilişkilerde. Sevgi bazen öylesine taşkındır ki taşıyamaz ve nefrete çevirir kendini. Güzel görünen başka bir ışık altında çirkinleşir. Yeni anlatı hainleri kahraman, kahramanları hain yapar. Eski dostlar yeni düşmanlara dönüşebilir birden.

Hayatın iyi bir yanı vardır; bir biçimde kurar kendi dengesini. Yadırgadığın bir nesneye gözün alışır, hoşlanmadığın bir kelime yıpranır ve referansını yitirir. Saçma ya da olmaz gibi görünen yerine oturur ve kalpten kabul görür. Bazen sadece içtenlik ve esnekliktir dengeyi kurmaya yardımcı olan.

Dengeyi kursan bile her an bozulabileceğinin farkındasındır. Her an gözden düşebileceğinin bilgisiyle hareket etmek ne büyük bir gerginliktir.

Öylesi bir zamanda yaşıyoruz ki fiziksel ve ruhsal varlıklarımız dikizlenirken kendimizi sayısız tehlikeye karşı korumak zorunda bırakılmışız. Yerleştirildiğimiz o hiyerarşi basamağında ayağımızın kaymasını beklemektedir........

© Yeni Düzen