Sizin bugün okuduğunuz bu köşe yazısını dün, 15 Ağustos günü yazdım… Köşe yazılarımda kişisel konularımı yazmaktan genellikle kaçındım; bu yazıda biraz ihlal edeceğim bu tutumumu…

15 Ağustos günü yaşamımda iki kez önemli gün oldu benim için… Birincisi 15 Ağustos 1974… Üniversite üçüncü sınıfın yaz tatilinde Mağusa’da iken Rumlarda 15 Temmuz darbesi oldu; sonrası bizde seferberlik ve 20 Temmuz’da başlayan savaşta Çifte Mazgal mevkiinde görevde…14 Ağustos’ta da ikinci harekâtı başlatan Türk ordusu, 15 Ağustos’ta Mağusa’ya ulaştı; kurtulduk… Çok mutlu ve gururlu idik… Mağusa Rumlara teslim olmadı ve dahi Rum askeri tehdidi artık bitmişti…

İkinci harekatın yapılmasını Türkiye’nin garantörlük sorumlulukları bağlamında sorgulayan Rumlara fiili durumu yaşayan birisi olarak meşruluğunun tartışılamayacağını söyledim hep ve birinci harekattan sonra Mağusa’da yaşadığımız sıkıntı, tehdit ve tehlikeleri de anlattım…

Örneğin, birinci harekât sonrasındaki ateş kes döneminde Rumlar, sınırlı miktarda Kızılay yardımına izin vermişti; açlık baş göstermeye başlamıştı… Surların dibindeki Mağusa limanının ambarlarında ise her türlüsünden ithal yiyecek vardı… BM’nin askerlerini de etkisiz kılarak Mağusa limanı Rumlardan alındı, Rum askerleri BM’nin gözetiminde denizden kayıkla ayrıldı ve limanın ambarlarındaki bol miktarda ithal yiyecek ile Mağusa sur içindeki halkın açlık tehlikesi önledi… Bu olaydan önce sabah kahvaltısında bir küçük dilim ekmek, dört zeytin verirlerdi; liman alınınca bir kocaman bidon Yunanistan zeytini bıraktılar bizim havan mevzisine… Konserveler de verdiler…

Rumlar ateş kes durumuna rağmen sürekli olarak Mağusa surlarına daha yakın mevziler kazmakta ve tankları daha yakına gelmekte idi; tehdit ve tehlike büyük idi… Dolayısıyla, isteyen ikinci harekatın garanti anlaşmaları bağlamındaki yasallığını isteği kadar tartışsın; meşruluğu su götürmez bir gerçeklikti Mağusa’da yaşayan Kıbrıslı Türkler için …

Evet, ikinci harekât kurtuluşumuz oldu. Şimdilerde ise kurtulsak mıydı........

© Yeni Düzen