Galiba ben de öleceğim, galiba değil, muhakkak. Bir ikindi ezanından sonra beni de şu köprüden geçen tabutların arasında sıraya koyacaklar... Önde bir deve katarının çıngırakları, arkada adamın “Allah rahmet eylesin diyenin yedi ceddine rahmet olsun sesi... Arkamda öyle tükenmiş bir dünya, müflis bir insanlık bırakıyorum ki, karşılığını yedi misli olarak ödemeyi vaad etmezlerse insan bir rahmet bile okumuyor.”

Reşat Nuri Güntekin’in Anadolu Notları Kitabının Yolda Hastalık makalesinden bir kesit.

© Yeni Asya